Walter heeft vanaf 1990 tal van producties geregisseerd. In eerste instantie als regisseur van kinderen, bij toneelvereniging ’t Speeltoneel en daarna ook van tieners en volwassenen, ook bij andere gezelschappen. Walter is nog steeds in te huren op projectbasis voor producties. Stuur een mail naar Stichting Verbergh over de mogelijkheden/beschikbaarheid!
Kenmerkend voor zijn stijl als regisseur:
– afspraak is afspraak
– een productie maak je samen
– er zijn geen grote en kleine rollen, alleen grote en kleine spelers
– repetitie = herhalen
– niet veroordelend naar welke rol/personage dan ook, maar open je rollen tegemoet treden
– theater is kunst, geen kunstje doen
– niet alleen het doel (de voorstelling) moet leuk, mooi, spannend en intens zijn; de weg ernaar toe (de repetities) ook!
– als je altijd ’tsjoektsjoek’ tegen iemand zegt, leert die persoon nooit dat het eigenlijk een trein heet
Walter helpt als regisseur de spelers het onderste uit de kan te halen, niet door alles maar voor te doen, maar door middel van gesprek en stimulans de spelers zelf zijn of haar mogelijkheden te laten ontdekken. Spelers bewegen om drempels te overstijgen en de lat steeds ietsje hoger te leggen, dat is mooi werken!
Regielijst (een greep!)
De Verloren Trouwring (Jan Staal) – 1990 bij ’t kindertoneel van ’t Speeltoneel
Allereerste regie, vijf kilo afgevallen van de spanning
Wie Verslaat De Heks (Vermeer/Bomans)- 1993 bij ’t Jeugdtoneel van ’t Speeltoneel
Eerste keer eigen tekst geregisseerd, maar wel gebaseerd op sprookje van de door mij toentertijd verafgoodde Godfried Bomans. Zeven kilo afgevallen van de spanning
A Christmas Carol, Scrooge (2) en nog eens A Christmas Carol (Dickens) – in 1991, 1993, 1999 en 2010
Producties met meerdere groepen en met andere gezelschappen en dan van een stuk dat heel veel voor me is gaan betekenen. Mooiste daarvan? Versie 1999. Vanwege alles. 2010 Was mijn laatste regie bij ’t Speeltoneel.
Een Midzomernachtsdroom (Shakespeare) – in 1996; mijn eerste Shakespeare!
Met authentieke tekst en authentieke pubers… En voor het eerst met vormgeving van eigen hand die naar tevredenheid was…
Het Crusoe Kwartet (van mij) – in 1997
Een productie met een piepkleine bezetting. Wat een verademing om zoveel tijd en aandacht te kunnen geven aan zo weinig mensen. Nog steeds een van mijn favorieten!
De Kat En De kanarie (Willard) – in 1999
Voor het eerst een thriller en dat was nog niet eerder gedaan. En dat bleek; kwam niet uit de verf zoals het in mijn hoofd zat (want theater werkt nou eenmaal anders dan film 😉
Lang Zal Hij Leven! (Vermeer) – in 2001
Eigen jeugd (pest)ervaringen verwerkt in theatertekst. Theater kan louterend en zuiverend werken, heb ik gemerkt. En wat een fijne groep was dat…
Wie Kiest De Weduwe (Goldoni) – in 2003
Alles lukte; vormgeving, repetitieproces, voorstellingen, sfeer. Bij-zon-der trots op.
Breedvliet, De Musical (collectief) – in 2005
Een over-the-top musical en een grandioos feest om met zo’n enorme groep daaraan te hebben kunnen werken. Bewijs: er zijn 20 afterparties geweest ;-). Nooit meer doen: spelen, regisseren en produceren tegelijkertijd, dat dan weer wel.
Robin Hoed (Vermeer) – diverse jaren maar in 2005 bij De Plankeniers in Naaldwijk
Voor het eerst een interactief theaterstuk waaraan publiek moet meedoen. En dat deed en doet het elke keer weer. Mijn meest gespeelde stuk en met reden. En wat sta je te genieten als je spelers en publiek eendrachtig ziet samenwerken….
1001 Nachten (sprookje) – in 2015 tijdens De Verbeelding
Eigenlijk “uitsluitend” producent, maar vanwege omstandigheden ook later ingesprongen als regisseur. Na een tussentijd van bijna vijf jaar weer geregisseerd en het intermezzo is goed geweest. Andere benadering van acteurs, meer ontspannen en gericht op samen doen. Prachtig vak, nog steeds nerveus bij elke keer, maar afvallen zit er niet meer in…. Vijf kilo aangekomen na voorstellingen 😉